Jeżeli pracownik chorował, wypłatę za dni choroby
wylicza się, mnożąc ilość dni choroby przez stawkę chorobowego,
nazywaną tutaj w skrócie
W najprostszym przypadku s.ch. liczona jest jako suma podstaw chorobowego z 12 miesięcy poprzedzających miesiąc wypłaty, pomnożona przez współczynnik zmniejszający i podzielona przez 12 i przez 30. Jest jednak wiele sytuacji, które komplikują to wyliczenie.
Podstawa chorobowego to suma wybranych składników płacy.
W tabeli składników można zobaczyć i ustawić, które składniki wchodzą do podstawy chorobowego (patrz obrazek obok).
Przy liczeniu s.ch. program używa parametrów z zakładki "chorobowe".
Parametr (1.) określa ilość miesięcy poprzedzających wypłatę, z których należy zsumować podstawy do chorobowego. Najczęściej jest to 12 miesięcy.
W końcowym efekcie, ilość miesięcy może być mniejsza, ponieważ nie bierze się pod uwagę:
Jeżeli, w związku z w/w ograniczeniami, nie ma co badać, analizuje się listy płac z bieżącego miesiąca.
Wyliczanie s.ch. składa się w uproszczeniu z następujących czynności:
Zależnie od wybranej metody (9.):
Ilość dni przyjmuje się 30. Dla metody "0" można ją zmienić, wpisując w pole (5.) ilość inną niż 360.
Jeśli jest ciąg miesięcy z okresami chorobowymi, program przyjmuje s.ch. z 1-go m-ca tego ciągu.
Jeżeli s.ch. była liczona w poprzednich miesiącach, gdzie ilość badanych miesięcy określa pole (7.), program nie nalicza jej ponownie - przyjmuje ostatnio wyliczoną wartość. (Obecnie bada się tylko poprzedni m-c, więc zachodzi przypadek opisany w poprzednim akapicie).
Jeśli jednak w danym miesiącu zmieniła się płaca minimalna i podstawa chorobowego jest niższa od minimalnej, program naliczy nową s.ch.
Jeśli wyliczona s.ch. okaże się mniejsza od s.ch. naliczonej z minimalnej płacy, program przyjmie wartość tej drugiej.
Wyliczoną s.ch. program zapisuje na liście płac jako składnik (6.).
Jest to operacja pokazująca sposób wyliczania s.ch. (13) dla wybranego pracownika na zadany dzień.
Przy uruchamianiu operacji, program podkłada w pola (6) daty z aktualnie wybranej listy płac i wylicza s.ch. dla aktualnie wybranego pracownika.
Daty (6) możesz zmienić i wcisnąć przycisk "przelicz (z list płac)" (7).
W razie potrzeby możesz ustawić znacznik (9), wpisać bezpośrednio do tabeli (10) inne wartości i wcisnąć (8) "przelicz (tylko tabelkę)".
Decydujące znaczenie ma zawartość kolumny "Uwzględnić" (11):
Zwróć uwagę na "metodę" (12).
Jeśli wyliczona s.ch. okaże się mniejsza od s.ch. naliczonej z minimalnej płacy, program przyjmie wartość tej drugiej, a w polu (12) zobaczysz komunikat "Skorygowana wg płacy min.".
Jest to tak zwana lista specjalna. Od zwykłych list płac różni się tym, że w składniku (3.) (patrz obrazek w rozdziale "Parametry"), ma wpisaną liczbę różną od zera (przeważnie 12).
Daty "za okres od-do", na liście płac 13-tki, należy rozumieć jako okres, w którym wpływa ona na s.ch., przy czym jeżeli jest więcej takich 13-tek, pod uwagę brana jest tylko ostatnia, dlatego daty te ustawia się następująco:
Jeżeli wiadomo, że w danym roku nie będzie 13-tki, datę "do" ostatniej 13-tki należy ustawić tak, aby wskazywała koniec okresu oddziaływania na s.ch.
Do podstawy chorobowego brana jest część 13-tki, wynikająca ze stosunku aktualnego wymiaru czasu pracy do uśrednionego wymiaru czasu pracy w roku poprzedzającym datę wypłaty (17). W tym celu bada zapisy w danych kadrowych, w zakładce "staż".
Zwykle s.ch. wyznaczana jest na podstawie 12 miesięcy poprzedzających miesiąc daty wypłaty. Jeśli jednak pracownik miał w poprzednim miesiącu okres chorobowy ze znacznikiem "uwzględnić w następnym miesiącu", badany 12 miesięczny okres przesuwa się o jeden miesiąc do tyłu.
Jeżeli podstawy ZUS zsumowane od początku roku (1)+(2) przekroczą próg (3), współczynnik zmniejszający podstawę chorobowego wylicza się wzorem:
1 - s / p