Pisma dowolne (2)
Opis operacji
W różnych operacjach używa się form, kluczy itd. Są to zastosowania w ściśle określonym celu, przeważnie powiązane z innymi operacjami. Np. drukowanie decyzji wymiarowych, faktur itp., wymaga wcześniejszego zaksięgowania przypisu.
Operacja "Pisma dowolne (2)" pozwala wykorzystać mechanizmy form i kluczy w dowolnym celu, do drukowania różnych pism, np. informacji, zawiadomień, adresów na kopertach (klucz #adres) itp.
Można drukować pisma dla pojedynczych kont, lub seryjnie, dla kont wybranych w okienku głównym.
Dzięki kluczom @W, opisanym w następnym podrozdziale, można wydrukom nadawać kolejne numery.
Fakt wydrukowania pisma może być odnotowany (zarejestrowany) przez tak zwane "puste księgowanie" na koncie (czytaj dalej).
Po uruchomieniu operacji "Pisma dowolne (2)" zobaczysz okienko jak na obrazku obok.
W panelu (1) widać, jaka forma będzie użyta do sporządzenia wydruku. Można ją zmienić w przyciskiem (2). Opisaliśmy to dokładnie w rozdziale "Wydruki uniwersalne - formy".
Np. przy ustalaniu zaległości potrzebna jest data "na dzień" (3).
Jeśli ustawisz znacznik "rejestruj" (4), po wydrukowaniu, dodatkowo, na koncie zostanie zaksięgowany tak zwany dokument "pusty dokument", z symbolem, numerem, datą i treścią jak w tabelce (12), ale bez księgowań. Dzięki temu mamy informację, że dla tego konta został sporządzony dokument z w/w datą i numerem. Symbol i/lub treść dokumentu mówią o rodzaju dokumentu.
Jeżeli ustawisz znacznik "pokaż wszystkie klucze" (5), przed wydrukiem pojawi się tabelka ze wszystkimi kluczami użytymi w formie (1). Będziesz mógł w tym momencie zmienić wartości kluczy.
Znacznik "druk seryjny" (6) powoduje, że operacja "Pisma dowolne (2)" zostanie wykonana dla wszystkich kont wybranych w okienku głównym.
Znacznik "dla wszystkich współwłaścicieli" (7) powoduje sporządzenie wydruku dla każdego współwłaściciela.
Ustaw znacznik "bez podglądu" (8), jeśli chcesz, aby program drukował bez pokazywania wydruków na ekranie. W przypadku druku seryjnego (6), program zatrzyma się dopiero po sporządzeniu wszystkich wydruków.
Znacznik "archiwum wydruków" (9) powoduje przesyłanie wydruków do archiwum wydruków, z wykorzystaniem danych z tabelki (12).
Ustaw znacznik "jest naliczenie" (10), jeśli wydruk ma być tylko dla kont, które mają naliczenie podatku, opłaty itp.
Ustaw znacznik "jest zaległość" (11), jeśli wydruk ma być tylko dla kont, które mają zaległości na zadany dzień (3).
W tabeli (12) pokazane są klucze @W, które opiszemy w następnym podrozdziale.
Klucze @W
Jeśli ustawisz znacznik "rejestruj" (4), na koncie będzie księgowany dokument, któremu trzeba nadać datę, symbol, nr i ewentualnie treść. Z kolei przy przesyłaniu do archiwum wydruków (9) potrzebny jest symbol i numer dokumentu. Numer powinien być kolejny dla danego symbolu. Wszystko to uzyskasz stosując klucze typu @W.
Na obrazku poniżej pokazano fragment przykładowej formy. Zielonymi ramkami zaznaczono zwykłe klucze. W operacji "Pisma dowolne" kluczom tym można nadać dodatkowe znaczenie deklarując je jako @W (13).
Zwróć uwagę na parametry dodane po dwukropku. To one decydują jaką dodatkową rolę pełni dany klucz i jakie dodatkowe czynności należy wykonać na jego wartości.
- @W:nr_dok:1A - Program wyszuka największy numer dokumentu z symbolem "symbol_dok" i zwiększy go o jeden. Dodatkowo będzie numerem dokumentu rejestrowanego (4) i w archiwum wydruków (9). Jeśli jest to pierwszy dokument z danym symbolem, zamiat parametru "1A" trzeba zastosować "1L" (czytaj dalej).
- @W:symbol_dok:1S - Symbol dokumentu rejestrowanego (4) i w archiwum wydruków (9).
- @W:data_dok:1D - Dodatkowo będzie datą dokumentu rejestrowanego (4).
- @W:tresc_dok:1T - Treść dokumentu rejestrowanego (4).
Klucze @W pokazywane są w tabelce (12) wraz z wartościami, które można zmienić. Można np. zmienić "symbol_dok" i przyciskiem "odśwież" (14) wymusić ustalenie następnego "nr_dok" dla zadanego "symbol_dok".
Wartości kluczy @W zapisane są razem z formą jako klucze globalne (15).
Można to wykorzystać jako drugi sposób numerowania, w szczególności gdy symbol dokumentu pojawia się po raz pierwszy. Użyj klucza @W:nr_dok:1L (parametr 1L zamiast 1A). Wtedy nr_dok zapisywany będzie przy formie, a nie ustalany na podstawie wcześniejszych księgowań z symbolem symbol_dok (patrz uwagi końcowe).
Parametry kluczy @W
Pierwszy znak
1 - normalnie
2 - nie rób nic jeśli wartość jest pusta
Drugi znak
0 - nie zapamiętuj wartości
1 - zapamiętaj wartość
2 - zapamiętaj wartość gdy nie jest pusta
L - zapamiętaj wartość jako nr dokumentu, zwiększ nr lewy
P - j.w. zwiększ nr prawy
A - szukaj nr z zadanym symbolem w danej kartotece, zwiększ nr lewy
B - j.w. zwiększ nr prawy
C - szukaj nr z zadanym symbolem we wszystkich kartotekach, zwiększ nr lewy
E - j.w. zwiększ nr prawy
D - zapamiętaj wartość jako data dokumentu
S - zapamiętaj wartość jako symbol dokumentu
T - zapamiętaj wartość jako treść
Parametry "A","B","C","E" mają sens tylko dla dokumentów rejestrowanych (4) i wymagają użycia także parametru "S".
Uwagi końcowe
W operacji "Pisma dowolne" można użyć klucza #adres do adresowania kopert.
Jeżeli dokument nie jest rejestrowany (4), do numerowania możesz użyć tylko parametrów "L" lub "P" i tylko jedną formę. Jeśli po wydrukowaniu zauważysz błąd i chcesz wydrukować ponownie, zwróć uwagę, że komputer podłoży następny numer i trzeba to skorygować.
Jeżeli dokument jest rejestrowany (4), możesz użyć parametrów "A","B","C","D".
Komputer szuka ostatniego numeru dokumentu z danym symbolem i podkłada następny numer.
W tym przypadku możesz stosować kilka form do drukowania tego samego dokumentu.
Jeśli po wydrukowaniu zauważysz błąd i chcesz wydrukować ponownie,
musisz najpierw usunąć zaksięgowany błędny dokument.