Klucze
Zasady budowy i stosowania, rodzaje kluczy
Kluczy używa się w formach. Program, tworząc wydruk, zastępuje klucze odpowiednimi danymi.
Na obrazku obok widać fragment formy. Klucze oznaczono czerwoną obwódką.
Zasady budowy i stosowania kluczy.
- Pierwszym znakiem klucza jest "#".
- Bezpośrednio po znaku "#" następuje nazwa klucza.
- Nazwa klucza może składać się z liter dużych lub małych oraz dolnego podkreślenia "_".
- Duże/małe litery mają znaczenie.
- Jest pewna grupa kluczy standardowych, w których używa się nawiasów kwadratowych, cyfr i przecinków.
- Niektóre klucze mają parametry, dopisywane na końcu, oddzielone dwukropiem. Np. #tabela:2:3
-
Dowolną ilość
ostatnich parametrów można pominąć. Np. #tabela:2 - Można pominąć parametry, które nie są ostatnie, ale w takim przypadku należy pozostawić dwukropki. Np. #tabela::3
-
Umieszczając klucz w formie, należy pamiętać, że
bezpośrednio przed kluczem i po kluczu musi być odstęp lub przejście do nowego wiersza .
Klucze dzielimy na:
Nie należy mylić w/w kluczy z kluczami sterującymi, które mają zupełnie inne zastosowanie.
Klucze standardowe
Klucze standardowe mają ściśle określoną postać.
Każdy program ma swój zestaw kluczy standardowych. Można je użyć
w każdej formie,
Wstawki
Podobnie jak klucze standardowe, mają ściśle określoną postać,
Klucze lokalne
W odróżnieniu od kluczy standardowych i wstawek, klucze lokalne deklaruje użytkownik.
W okienku służącym do edycji form masz zakładkę (1), w której możesz zadeklarować dowolną ilość kluczy lokalnych.
Deklaracja składa się z klucza i tekstu, jakim ma być zastąpiony w trakcie tworzenia wydruku. Tekst ten nazywamy wartością klucza.
Na pokazanym przykładzie widać deklarację dwóch kluczy #ilosc_lat i #nr_rachunku.
Tekst może być w kilku wierszach. W pokazanym przykładzie klucz #nr_rachunku zostanie zastąpiony tekstem składającym się z dwóch wierszy.
Znacznikiem końca tekstu jest następna deklaracja, dlatego, w pokazym przykładzie, na końcu dodano znak "#" (3), aby przypadkowe puste linie komputer nie potraktował jako część tekstu.
Jeśli np. w programie "podatek rolny" zadeklarujesz
Nasuwa się pytanie. Po co deklarować klucze, skoro można po prostu zmienić tekst formy w zakładce (4) ? Można tak robić, ale przy dużych formach jest to uciążliwe i niechcący możesz uszkodzić formę, natomiast do deklaracji dostęp jest łatwiejszy i bezpieczny.
Niektóre operacje, przed wydrukiem, pokazują tabelkę ze wszystkimi kluczami występującymi w danej formie. W tabelce można wpisać wartości kluczy. W takim przypadku deklaracja w zakładce (1) nie jest konieczna, ale jeśli jest, pełni rolę wartości domyślnej.
Klucze globalne
Od kluczy lokalnych różnią się tylko w dwóch sprawach:
- Klucze globalne deklaruje się w zakładce (2).
-
Klucz globalny dostępny tylko w danej formie, ale na wszystkich programach i na wszystkich komputerach .
Kolejność obsługi kluczy
Poniżej podajemy kolejność w jakiej obsługiwane są różne rodzaje kluczy.
Z powyższego wynika, że jeżeli np. zadeklarujesz klucz lokalny taki sam jak "wstawka", wartość klucza zostanie wyznaczona przez "wstawkę".
Jeżeli zadeklarujesz klucz lokalny taki sam jak klucz standardowy, wartość klucza zostanie wyznaczona przez klucz lokalny itd.